Samenvatting artikel
Narratieve gezinstherapie biedt ons een perspectief op rouw dat het mogelijk maakt voor mensen om (opnieuw) voeling te krijgen met wat voor hen belangrijk en hieruit kracht te putten in confrontatie met het verlies.
Vanuit een narratief perspectief staat niet het loslaten of het aanpassen aan de nieuwe situatie centraal maar wel het opnieuw begroeten en verbinden met wat we zijn verloren.
Verlieservaringen hebben vaak een diepgaande impact op de levens van mensen.
Tijdens gesprekken wordt er stilgestaan bij deze effecten en bij de betekenis die de verlieservaring voor de persoon in rouw heeft, inclusief de emotionele pijn.
Tegelijkertijd wordt er ook stilgestaan bij de manier waarop mensen actief vorm geven aan dit rouwproces en hierbij gebruik maken van hun eigen kennis omtrent wat voor hen al dan niet als steunend wordt ervaren. Door mensen voeling te laten krijgen met deze actieve rol kunnen ze terugvallen op hun eigen veer- en daadkracht en kunnen ze ruimte maken om te spreken over het rouwproces op een manier dat het verrijkend is voor hen in plaats van dat de pijn wordt geïntensifieerd.
Rouwen is vanuit een narratief perspectief geen individueel maar wel een relationeel gebeuren waarbij de persoon in rouw in interactie met anderen en de bredere context en cultuur zoekt naar betekenisverlening en naar manieren om zich in moeilijke tijden staande te houden.