1.   Visie en opzet

Geïnspireerd door ondermeer de postmoderne stromingen in de systeemtherapie zoals het collaboratieve, oplossingsgerichte en narratieve denkkader vormt de op samenwerking gerichte basishouding de rode draad in creatieve systeemtherapie en –begeleiding. In alle fasen van het hulpverleningsproces kunnen creatieve technieken worden gebruikt om werkelijk samen met cliënten betekenissen te creëren die nieuwe perspectieven bieden en cliënten inspireren om initiatieven te nemen in hun leven.

• In de intake, kennismakings- en diagnostische fase onderzoeken de hulpverlener en de cliënt samen hoe ze de huidige problemen kunnen begrijpen en binnen de context kunnen plaatsen, alsook welke wensen en doelen ze willen nastreven. Ondermeer volgende creatieve methodieken die bijdragen tot het opbouwen van een samenwerkingsrelatie en tot het (gezins)diagnostisch onderzoek komen aan bod:
  • Werken met kaarten en beeldmateriaal
  • Gebruik maken van spontane tekeningen
  • Exploreren van door de cliënt aangebrachte metaforen en mentale beelden
  • Creëren van een spelgenogram en -sociogram gebruik makend van symbolen en stickers
  • Documenteren van de ideeën, vragen en wensen van de cliënt en/of het gezin
• Tijdens het hulpverleningsproces gaan de hulpverlener en de cliënt(en) samen op weg en ontdekken ze welke mogelijkheden ze kunnen benutten om aan de moeilijkheden het hoofd te bieden. Op ervaringsgerichte wijze zullen de deelnemers ondervinden hoe ondermeer volgende creatieve interventies kunnen worden aangwend om samen met cliënten binnen veilige grenzen verdiepend aan de slag te gaan:
  • Werken met symbolen
  • Geven van teken- en knutselopdrachten
  • Poppen inbrengen
  • Externaliseren met o.a. behulp van klei
  • Werken met duplostructuren
  • Schalen en lijsten opmaken
  • Schrijven van verhalen
  • Lichaamsgerichte oefeningen
• Ook het creatief systemisch werken rond specifieke thema’s zoals echtscheiding, nieuw samengestelde gezinnen, transities, traumatische en verlieservaringen komen aan bod:
  • Transitietekeningen
  • Eilandoefening
  • Werken met dozen
  • Inbrengen van metaforen
• Psychomotorische werkvormen kunnen helpend zijn in het behandelproces van gezinnen om te verdiepen rondom thema’s die voor hen belangrijk zijn. Tevens kunnen ze het zoeken naar en oefenen met krachten van gezinnen versterken. Deelnemers in de training zullen verschillende bewegingswerkvormen aangereikt krijgen maar zullen vooral ook zelf aan de slag gaan om na te denken welke werkvormen passend zijn bij de dialoog, het proces en de thematiek van het gezin. Naast het eigen maken van lichaamsgerichte en bewegingsgerichte werkvormen zal er ook actief geoefend worden met het aanbieden van deze werkvormen waarbij de dialoog en het samenwerken met gezin en eventueel co-therapeut centraal zal staan.
• Afronden en afscheid nemen zijn een essentieel onderdeel van het hulpverleningsproces. Volgende creatieve werkvormen kunnen worden gebruikt in deze afrondingsfase:
  • Rituelen
  • Symbolen
• Aan de hand van ervaringsgerichte oefeningen zullen de deelnemers uitgenodigd worden om hun eigen creativiteit en rijke ervaringen aan te wenden. Er wordt steeds stilgestaan wat deze creatieve werkvormen kunnen betekenen in een hulpverleningsproces en hoe ze optimaal aangewend kunnen worden.

  Terug naar boven